wala sa lugar pero yun ang nararamdaman mo...
sometimes parang gusto mong sumigaw...
pero wala kang magawa kasi sadyang mahina ka...
at maiisip mo na lang... you get what you deserve...
minsan parang andaming salita na gustong kumawala sa bibig mo...
pero alam mong mas nakabubuting itikom mo na lang ang iyong bibig...
dahil wala ka sa lugar...
pero punong puno pa rin ang iyong dibdib...
at wala kang gumawa kundi ang lumuha...
wala kang masabihan...
kahit kaibigan mo...
hay buhay...
tang-ina!
ganito pala yun...
ito ang aking diary
BONG
Remember, meron kang pwedeng bulungan ng lahat ng mga bagay na 'yan...Si Lord. Kahit gaano kahina o kahit na gaano mo kalakas isigaw sa Kanya, makikinig siya.
ReplyDeleteHugs!